immers terug te voeren op een zakelijk geschil) werden er immers 20 afgewezen door de rechtbank.
U zal met mij vaststellen dat ik nog nooit op X/Twitter actief was. Nu stellen zonder enig bewijs dat anonieme Twitter accounts "uit mijn koker komen" is belachelijk en grenst aan laster. Dat ik voor Bart De Pauw contacten legde met t'Scheldt of "boekskes" is ridicuul en ontken ik formeel.
Het taalgebruik van uw redactie lijkt nogal krom....zeggen dat iets "evenmin onduidelijk" is, zegt in feite dat iets duidelijk is. Taalgevoel is allicht niet aan uw redacteurs besteed, zoniet zou ik hun ongelukkige taalgebruik als laster moeten kwalificeren en niet als onkunde.
Ik ben in mijn oordeel over wat u een documentaire noemt inderdaad kritisch, u noemt het snoeihard. Het komt me voor als een technisch goed gemaakt infotainment programma waarin actrices de rol van actrices spelen, onderbouwd met suggestieve en dramatiserende muziek, goed gemonteerd en geregisseerd. Maar zeker niet als waarheidsgetrouwe documentaire. De "dames" zagen af van alle juridische beroepsmogelijkheden, maar kregen via dit programma in feite een beroepsprocedure in de (staats)media. Het gros van de verklaringen in dit TV programma gaat bovendien over elementen die door de rechtbank met een vrijspraak werden bezegeld.
Ik ben wel bijzonder tevreden met de laatste zin van het stukje. "Descheemaecker is niet iemand die De Pauw op het publieke strijdtoneel moederziel alleen zou achterlaten". Hell no. Ik laat nooit een vriend in de steek. En al zeker niet wanneer hij unfair wordt behandeld door een overmacht van bepaalde media. Mag ik in deze ook suggereren dat u de handelwijze van uw redactie in het penetreren van sociale media toetst aan de GDPR normen en aan de journalistieke deontologie.
Mag ik u vragen dit te publiceren als een recht op antwoord, volgens de vigerende regelgeving. Ik zou het op prijs stellen dat dit gebeurt zonder verdere opmerkingen vanuit de redactie.
Marc Descheemaecker