Gaat Diksmuide voor een strenger OCMW-beleid?
28 april 2025
Op 22 april 2025 diende Geert Mabesoone, gemeenteraadslid voor Vlaams Belang, een opvallend voorstel in bij de Algemene Directeur van Stad Diksmuide. Vanuit zijn adres in de Wijnendalestraat 169 vraagt hij om een punt toe te voegen aan de agenda van de eerstvolgende Raad voor Maatschappelijk Welzijn, die samenkomt in het Administratief Centrum aan de Heernisse 6. Zijn voorstel? Een OCMW-beleid dat inzet op strengere controles, meer opvolging en vaker sancties bij misbruik van sociale steun. Maar hoe realistisch is deze aanpak, en welke impact kan dat hebben op Diksmuide?
Wat drijft de roep om verandering?
Diksmuide kampt met een stijgende instroom van mensen die niet zelfstandig in hun levensonderhoud kunnen voorzien. Deze toename legt een zware financiële druk op de stad en zorgt voor een groeiende werklast bij maatschappelijk werkers, die elk dossier moeten openen en opvolgen. Hoewel leeflonen en andere vormen van financiële steun wettelijk vastgelegd zijn, benadrukt Mabesoone dat deze hulp niet zonder voorwaarden komt. De wet biedt mogelijkheden om misbruik te bestraffen, maar volgens hem maakt Diksmuide hier te weinig gebruik van. Is het huidige beleid te laks, en trekt het daardoor meer hulpzoekenden aan?
Hoe werkt het voorstel in de praktijk?
Het voorstel van Mabesoone pleit voor een OCMW-beleid dat binnen de bestaande wetgeving strenger optreedt. Meer ontrading, nauwere opvolging van dossiers en sancties bij niet-nagekomen afspraken of misbruik staan centraal. Maar wat betekent dit concreet? Zullen maatschappelijk werkers extra middelen krijgen om dossiers grondig te controleren? En hoe bepaal je wanneer sprake is van misbruik zonder kwetsbare mensen te benadelen? Het voorstel roept vragen op over de balans tussen rechtvaardige hulpverlening en strikte handhaving.
Welke risico’s brengt een aanzuigeffect met zich mee?
Volgens Geert Mabesoone creëert het huidige OCMW-beleid een beeld van Diksmuide als een stad waar sociale steun gemakkelijk via mond-tot-mondreclame bereikt. Dit zogenaamde aanzuigeffect zou de instroom van hulpzoekenden verder doen toenemen. Maar klopt deze redenering? Is Diksmuide daadwerkelijk een magneet voor mensen die op zoek zijn naar financiële steun, of spelen bredere maatschappelijke factoren een rol? En hoe kan de stad deze dynamiek aanpakken zonder de meest kwetsbaren te raken?
Wat betekent dit voor de inwoners?
Een strenger OCMW-beleid kan de druk op de stadsfinanciën verlichten en de werklast van maatschappelijk werkers beter beheersbaar maken. Maar er zijn ook risico’s. Zullen mensen die echt afhankelijk zijn van steun moeilijker toegang krijgen? En hoe zal de Raad voor Maatschappelijk Welzijn omgaan met de spanning tussen sociale rechtvaardigheid en efficiënt beheer? Wat vinden de inwoners van Diksmuide van deze mogelijkse koerswijziging?
Welke kant kiest Diksmuide?
Het voorstel van Geert Mabesoone zet de toon voor een bredere discussie over de toekomst van het OCMW-beleid in Diksmuide. Gaat de stad voor een strengere aanpak om misbruik tegen te gaan, of blijft ze prioriteit geven aan toegankelijke steun voor iedereen? De beslissing zal niet alleen gevolgen hebben voor de stadsfinanciën, maar ook voor het sociale weefsel van Diksmuide. Wat wordt de volgende stap?
