Oostende brengt eerbetoon aan acht verzetshelden met struikelstenen

Gisteren, op 8 mei 2025, stond Oostende stil bij een bijzonder moment in de geschiedenis. Precies tachtig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog werden acht verzetsstrijders geëerd met struikelstenen voor hun voormalige huizen. Deze kleine, maar krachtige monumenten houden hun verhalen levend.

Wat zijn struikelstenen?

Wie door Europese steden wandelt, kan ze tegenkomen: messing steentjes in het trottoir, glanzend in het zonlicht. Elk steentje vertelt het verhaal van iemand die slachtoffer werd van het naziregime. Ze vermelden een naam, een geboortedatum, en vaak een gruwelijk lot – een concentratiekamp, een executie, of voor de gelukkigen, een bevrijding.

Het idee ontstond in 1992 bij de Duitse kunstenaar Gunter Demnig. Inmiddels liggen er meer dan 100.000 van deze stenen verspreid over Europa. Oostende telt er nu 22, na de plaatsing van acht nieuwe.

Een emotionele ceremonie

Op een stralende meidag verzamelden zich nabestaanden, buurtbewoners en lokale bestuurders in de straten van Oostende. De sfeer was ingetogen, maar vol waardering. In de Irisstraat en de Sterstraat klonken persoonlijke toespraken, afgewisseld met stilte.

De datum was niet toevallig gekozen. Inderdaad. Wereldwijd wordt 8 mei altijd herdacht als de enige echte V-Dag (Victory in Europe Day), de dag waarop nazi-Duitsland capituleerde en zich definitief overgaf. “Deze stenen zijn totaal niet de stille getuigen,” benadrukte een woordvoerder. “Ze schreeuwen om de blijvende herinnering levendig te houden, ze schreeuwen om echt respect.”

De gezichten achter de stenen

Acht namen, acht levens, acht verhalen van moed:

Ferdinand Blomme (1925) woonde in de Irisstraat 12. Hij werd opgepakt op 7 maart 1944, maar overleefde de gevangenis van Wolfenbüttel.
Frederic Pauwels (1901) woonde in de Sterstraat 20. Hij stierf op 28 februari 1945 in kamp Mittelbau-Dora.
Alfred De Gryse (1924) woonde in de Prof. Jozef Vercoulliestraat 29. Hij overleed in augustus 1944 in Gross-Strehlitz.
Henri Brys (1910) woonde in de Rogierlaan 23. Hij stierf in Gross-Rosen op 26 januari 1945.
Roger Van Biesbrouck (1904) woonde in de Karel Janssenslaan 31. Hij overleed in Flossenbürg, amper een maand voor de bevrijding.
Lea Kieken (1916) woonde in de Nieuwstraat 14. Zij werd bevrijd uit Leipzig.
Frans Pauwels (1916) woonde in de Euphrosina Beernaertstraat 8. Hij overleefde Flossenbürg.
Remi Pyson (1920) woonde in de Graaf de Smet de Naeyerlaan 80. Hij kwam vrij uit Dachau.

De Adviesgroep Struikelstenen en Stad Oostende documenteren hun verhalen uitgebreid op www.oostende.be/struikelstenen.

Een stad die herdenk

De nieuwe struikelstenen zijn geen eindpunt, maar een belofte. Ze zorgen ervoor dat voorbijgangers even stilstaan – letterlijk en figuurlijk. “Wie hier loopt, raakt even hun geschiedenis aan,” zegt een lokale historicus. “Dat is het doel: niet of nooit vergeten.”