Zelensky’s strijd voor een rechtvaardige vrede: de grens tussen vrijheid en tirannie (Opinie)

04 januari 2025

Oekraïne: het slagveld waar de toekomst van de wereld wordt beslist

President Volodymyr Zelensky’s oproep tot een “rechtvaardige vrede” is veel meer dan een diplomatiek initiatief. Het is een historische proclamatie. Oekraïne staat aan het front van een strijd die niet alleen zijn eigen soevereiniteit bepaalt, maar ook de koers van de wereldgeschiedenis. Deze strijd draait niet om compromissen, maar om principes: vrijheid, rechtvaardigheid en de weerstand tegen tirannie.

In 2022 was het Russische ultimatum – Oekraïne ontwapenen en onderwerpen – slechts een voorproefje van de imperialistische ambities van het Kremlin. Nu, in 2025, is het duidelijker dan ooit dat Oekraïne de eerste verdedigingslinie vormt tegen de expansiedrang van Vladimir Poetin. De vraag is niet langer of Oekraïne moet winnen, maar wat de wereld bereid is te doen om dat te verzekeren.

Zelensky’s visie is glashelder: een “rechtvaardige vrede” kan alleen worden bereikt door kracht. Dit betekent niet alleen een sterke militaire positie, maar ook de economische en technologische capaciteit om agressie te weerstaan. Oekraïne’s ambitieuze plannen om duizenden kruisraketten en drones te produceren, tonen een vastberadenheid die ongeëvenaard is. De massaproductie van de betaalbare, maar uiterst effectieve “Trembita”-kruisraket, symboliseert een nieuwe fase in de oorlog: Oekraïne wordt niet alleen verdediger, maar ook strateeg in zijn eigen lot.

Oekraïne’s kracht is niet alleen militair, maar ook moreel. Waar Rusland politieke repressie, leugens en terreur inzet, blijft Oekraïne trouw aan democratische principes, zelfs onder martiale wet. Terwijl Poetin probeert Zelensky’s legitimiteit te ondermijnen, blijft het Oekraïense leiderschap een baken van wettigheid en transparantie. Dit is geen toeval, maar een bewuste keuze: democratie verdedigen tegen alle verwachtingen in.

Rusland’s eisen en acties roepen schaduwen op van eerdere dictaturen. De wereld heeft eerder toegelaten dat agressors ongestraft hun gang gingen. Van München in 1938 tot de annexatie van de Krim in 2014, het falen om duidelijke grenzen te stellen aan tirannie heeft steeds opnieuw geleid tot chaos en vernietiging. Zelensky’s boodschap herinnert ons eraan dat we geen herhaling van die fouten kunnen toestaan.

Het Kremlin’s verplaatsing van militaire activa naar Libië via Syrië benadrukt dat Rusland’s ambities niet stoppen bij Oekraïne. Poetin’s regime gebruikt elk geopolitiek vacuüm om zijn invloed uit te breiden. Dit gedrag onderstreept dat de oorlog in Oekraïne niet alleen over Oekraïne gaat, maar over de toekomst van de internationale orde. Als Rusland wint, is geen enkele grens meer heilig.

Zelensky’s oproep aan het Westen is niet alleen een vraag om steun, maar een uitdaging aan de principes waarop de vrije wereld is gebouwd. NAVO-lidmaatschap en EU-integratie zijn niet louter strategische doelen voor Oekraïne; ze zijn een test voor de wil van het Westen om zijn eigen waarden te verdedigen. Elke concessie aan Rusland is een concessie aan autocratie, en daarmee een verraad aan de offers die Oekraïne al heeft gebracht.

De wereldwijde democratieën bevinden zich op een kantelpunt. Steun voor Oekraïne is geen zaak van liefdadigheid; het is een investering in de stabiliteit van de wereldorde. Zonder een krachtig antwoord op Poetin’s agressie, zullen andere autoritaire regimes worden aangemoedigd om in zijn voetsporen te treden.

Zelensky’s strategie benadrukt dat een sterke verdediging de enige garantie is voor vrede. Met een zwakke krijgsmacht zou Oekraïne altijd kwetsbaar blijven voor nieuwe aanvallen. Zijn afwijzing van Poetin’s eis voor een “gedemilitariseerd” Oekraïne toont een diepe historische wijsheid: alleen kracht kan een agressor tegenhouden.

De geschiedenis leert dat vrede niet wordt bereikt door zwakte, maar door vastberadenheid. Van Churchill’s verzet tegen nazi-Duitsland tot Reagan’s confrontatie met de Sovjet-Unie, echte vrede wordt bereikt door macht te combineren met moraal. Oekraïne volgt die traditie. Het land toont dat het bereid is de hoogste prijs te betalen voor zijn vrijheid, maar het heeft steun nodig om deze strijd te winnen.

Oekraïne’s strijd voor een rechtvaardige vrede is een strijd voor de ziel van de wereld. President Zelensky begrijpt wat op het spel staat: niet alleen de vrijheid van Oekraïne, maar de fundamenten van de internationale rechtsorde. Zijn oproep is geen smeekbede, maar een krachtig signaal aan de wereld: als Oekraïne faalt, faalt de wereld.

Dit is een moment waarop geschiedenis wordt geschreven. De keuze is simpel maar ingrijpend: ofwel we ondersteunen Oekraïne met alles wat nodig is, of we accepteren een wereld waarin tirannie zegeviert. De wereld heeft de kracht om te kiezen voor rechtvaardigheid. Laten we die kans grijpen.