Blinde verontwaardiging voor Gaza, zwijgen bij andere conflicten: is dit onbewust antisemitisme? (opinie)
Het publieke debat over Gaza is luid en emotioneel. Duizenden gaan de straat op, hashtags vliegen rond op sociale media, en politici overbieden elkaar in verontwaardiging. Maar waar blijft diezelfde verontwaardiging bij andere grotere conflicten wereldwijd? Waarom is Gaza hét onderwerp geworden, terwijl miljoenen anderen in stilte sterven, buiten het zicht van dezelfde camera’s?
Neem Soedan bijvoorbeeld, waar sinds april 2023 minstens 15.000 mensen zijn gedood, waaronder duizenden burgers. Dit conflict heeft al 8,6 miljoen mensen verdreven. Of Ethiopië, waar in de Tigray-oorlog tussen 2020 en 2022 maar liefst 600.000 mensen het leven lieten, grotendeels door honger en gebrek aan medische zorg. Een tragedie die amper het nieuws haalde. Of kijk naar Jemen: sinds 2015 stierven daar al 377.000 mensen, waaronder minstens 150.000 door direct geweld, terwijl miljoenen kinderen verhongeren zonder internationale verontwaardiging.
Zelfs Oekraïne, een conflict dichterbij huis, lijkt in onze verontwaardiging selectief te worden behandeld. Meer dan 500.000 mensen zijn daar omgekomen sinds 2022. Toch verbleekt deze oorlog soms bij de publieke obsessie met Gaza. En wat met Myanmar, Congo, of talloze andere conflicten die nauwelijks de voorpagina halen?
Waarom zijn we selectief verontwaardigd? Het heeft te maken met politieke belangen, media-aandacht en emotionele nabijheid. Maar kan het zijn dat er ook een onbewust antisemitisch sentiment meespeelt, waarbij conflicten waarin Israël betrokken is disproportioneel veel aandacht krijgen, ten koste van andere crises?
Deze selectieve aandacht heeft ernstige gevolgen. Door de verontwaardiging te beperken tot één conflict, riskeren we miljoenen levens elders te vergeten. Dit soort selectieve empathie leidt tot een vertekend beeld van de realiteit en negeert de structurele humanitaire rampen die overal ter wereld plaatsvinden.
Elk conflict verdient onze aandacht en inzet, ongeacht geopolitieke belangen of mediahypes. Mensenrechten en menselijke waardigheid mogen nooit selectief zijn. Laten we ophouden met deze dubbele standaarden en even krachtig opkomen voor álle slachtoffers van oorlogsgeweld, waar ook ter wereld. Pas dan handelen we werkelijk consequent en humaan.
Inderdaad. De hevige aandacht voor Gaza contrasteert sterk met het zwijgen over andere grote conflicten zoals in Soedan, Ethiopië en Jemen. Is deze selectieve verontwaardiging het gevolg van politieke belangen, mediagekte, of speelt onbewust antisemitisme mee? Het is tijd om álle slachtoffers van conflicten even serieus te nemen.
Andy Vermaut
