De Bever terug in de IJzervallei: Peter Bossu pleit voor een natuurlijke (r)evolutie

10 mei 2025
Peter Bossu: “De bever is geen toeval, maar een noodzaak”
Al ruim twee decennia volgt ecoloog Peter Bossu de terugkeer van de Europese bever in Vlaanderen op de voet. Sinds de eerste waarneming in 2000 groeide het dier uit tot een symbool van hoop voor de Vlaamse natuur. “De bever is geen toeval, maar een noodzaak,” stelt Bossu resoluut. Volgens zijn onderzoek, in samenwerking met het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek, is het Blankaartbekken in West-Vlaanderen hét gebied waar de bever een historische comeback kan maken. “Wat de zeearend doet voor het imago, kan de bever doen voor de biodiversiteit. Dit is onze kans om natuurbeheer letterlijk in eigen handen te nemen.”
Van Brugge tot Bredene: een dier op doorreis
Bossu wijst op de recente waarnemingen in de Brugse binnenstad en op het strand van Bredene als tekenen van een grotere trend. “Bevers zoeken ruimte, maar botsen op barrières. Het Blankaartbekken biedt alles wat ze nodig hebben: water, voedsel en rust.” Toch blijft de natuurlijke migratie traag. Menselijke infrastructuur en versnipperde leefgebieden bemoeilijken de route naar de IJzervallei. “We kunnen niet langer passief toekijken,” benadrukt Bossu. “Dit dier verdient een actieve aanpak.”
Peter Bossu’s visie: de bever als natuurbeheerder
Als pionier in Vlaams natuurherstel ziet Peter Bossu in de bever een bondgenoot. “Ze zijn ingenieurs. Hun dammen creëren wetlands die tientallen soorten aantrekken, van amfibieën tot trekvogels.” Hij verwijst naar studies die aantonen hoe beverdammen waterkwaliteit verbeteren, grondwater aanvullen en zelfs CO₂ opslaan. “In het Blankaartbekken bestrijden ze verwilging door bomen te knagen en open plekken te creëren. Dat is natuurbeheer op z’n puurst.”
Herlocatie: een wetenschappelijk onderbouwd plan
Bossu’s pleidooi voor herintroductie is geen vrijblijvend idee. Het INBO ontwikkelde een draaiboek voor verantwoorde herlocaties, waar hij nauw bij betrokken is. “Opvangcentra zitten vol met bevers uit conflictgebieden. Waarom geven we ze geen nieuwe kans hier?” Hij benadrukt dat enkel jonge dieren, uitgezet in gebieden zonder bestaande populaties, kans op slagen hebben. “Het Blankaartbekken is ideaal: geschikt, maar nog niet bereikbaar voor natuurlijke kolonisatie. Dit is het moment.”
Een toekomst met otter en bever
Voor Peter Bossu is de bever slechts het begin. “We dromen van een IJzervallei waar ook de otter terugkeert. Maar eerst moet de basis kloppen.” Zijn werk combineert wetenschappelijke precisie met pragmatisme. “Natuurherstel vraagt geduld, maar soms ook lef. De bever heeft beide nodig.”
Andy Vermaut
Bronnen:
- Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek
- Natuurpunt
- Agentschap voor Natuur en Bos
- Focus-WTV
- VOC Oostende
- Onzenatuur.be