Ongelooflijke solidariteit: Oekraïense vluchtelingen vinden steun in Byala – wat er echt gebeurt!

Op woensdag 11 september 2024, tijdens het Cohesion Field Visit 1-programma, dat deel uitmaakt van “Everyday Cohesion: Communicating the EU Cohesion policy to citizens”, bracht de delegatie een indrukwekkend bezoek aan het stadje Byala, Bulgarije. Dit programma, dat tussen 3 en 12 september 2024 plaatsvond in Slovakije, Hongarije, Kroatië, Roemenië en Bulgarije, is opgezet om het EU-cohesiebeleid zichtbaar te maken en dichter bij de burgers te brengen.

In de namiddag ontmoetten de deelnemers Oekraïense vluchtelingen die hun toevlucht hadden gezocht in het lokale bejaardencentrum van Byala, gelegen in het noordoosten van Bulgarije, tussen de steden Ruse en Varna. Byala, bekend om zijn historische achtergrond en strategische ligging, was een toevluchtsoord voor vele Oekraïners sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne. Persoonlijke verhalen, zoals dat van Maria Ivanova, boden een diep inzicht in de dagelijkse uitdagingen en worstelingen waarmee deze vluchtelingen worden geconfronteerd. De ontmoeting bracht de menselijke kant van de vluchtelingencrisis naar voren, en benadrukte de noodzaak van blijvende steun.

Ondersteuning door lokale initiatieven

Lise Kristensen (Gråsten Avis, Denemarken) en Kurt Nielsen (freelance, Denemarken) informeerden naar de initiatieven die de lokale gemeenschap op poten had gezet om deze kwetsbare groep te ondersteunen. Stefan Rochow en Benedikt Dario Rochow (Schwerin Lokal, Duitsland) onderzochten hoe het personeel van het bejaardencentrum samenwerkte met de vluchtelingen en legden deze interacties vast in interviews. Ondertussen toonden Rutger Van den Hoofdakker (freelance, Nederland) en Miklos en Emese Barabas (European House Boedapest, Hongarije) grote belangstelling voor hoe de lokale gemeenschap, met steun van de EU, werkt aan de integratie en opvang van de vluchtelingen.

Hartverscheurend verhaal: hoe Oekraïense vluchtelingen een nieuw leven opbouwen in het kleine dorp Byala
Van de oorlog naar veiligheid: de reis van Oekraïense families naar Byala, Bulgarije

Te midden van de voortdurende oorlog in Oekraïne zijn honderden Oekraïense vluchtelingen gedwongen hun huizen te verlaten, op zoek naar veiligheid in buurlanden. Een van die bestemmingen is het kleine dorp Byala in Bulgarije, waar de Oekraïense gemeenschap een onverwacht toevluchtsoord vond. Onder hen is een groep van 104 mensen, waaronder 22 kinderen, die hun toevlucht vonden in een gebouw dat oorspronkelijk bedoeld was als verpleeghuis. Deze mensen, getroffen door de tragische gevolgen van de oorlog, hebben hun verhalen over hoop, verlies en doorzettingsvermogen gedeeld.

Hoe Byala een toevluchtsoord werd

Toen de oorlog uitbrak, was het voor veel Oekraïners onduidelijk waar ze terecht zouden komen. Een vrouw, afkomstig uit de regio Odessa, werd samen met haar twee dochters via een humanitaire route naar Byala gebracht. “We wisten pas op de dag van vertrek waar we naartoe zouden gaan,” vertelde ze. Byala, een klein dorp in Bulgarije, werd hun nieuwe thuis, hoewel het voor veel vluchtelingen een grote overgang was van een grootstedelijke omgeving naar een landelijke gemeenschap.

Toen de Oekraïners aankwamen in Byala, was het gebouw waar ze werden ondergebracht nog niet volledig voltooid. De constructie was nog in volle gang, maar desondanks werd het een veilige haven voor degenen die alles achter hadden gelaten. De meeste vluchtelingen kwamen aan met niets meer dan de kleren die ze droegen en een sterke wil om hun families te beschermen.

Ondanks de aanvankelijke schok, hebben de vluchtelingen zich langzaam aangepast aan hun nieuwe omgeving. Bulgaarse vrijwilligers en lokale bewoners speelden een belangrijke rol in het verwelkomen van de Oekraïense families. “De Bulgaren zijn openhartig en vriendelijk,” zei een van de vluchtelingen. “We zijn enorm dankbaar voor hun steun.”

De uitdaging van terugkeren of blijven

Van de 44 vluchtelingen die in eerste instantie naar Byala kwamen, zijn velen al teruggekeerd naar Oekraïne. Voor sommigen, zoals leraren, was het een kwestie van hun plicht om terug te keren naar strategische posities in hun thuisland. Anderen zochten toevlucht in andere Europese landen, zoals Polen en Frankrijk, waar ze dachten betere vooruitzichten te hebben.

Toch blijven degenen die nog steeds in Byala zijn, kampen met de moeilijke beslissing of ze willen blijven of terugkeren naar hun vaderland. “We hebben nog steeds familie in Oekraïne,” zegt een vrouw. “Het verlangen om terug te keren naar ons oude leven is sterk, maar de omstandigheden zijn nog steeds gevaarlijk.”

De rol van internationale steun

De Oekraïense vluchtelingen benadrukten het belang van internationale steun in hun strijd om hun land te verdedigen. “We verwachten hulp, niet omdat we iemand hebben aangevallen, maar omdat we zijn aangevallen,” zei een van de vluchtelingen vastberaden. Deze hulp, in de vorm van militaire bijstand en humanitaire steun, is essentieel om de aanhoudende dreiging van raket- en drone-aanvallen te weerstaan.

Een van de vluchtelingen beschreef hoe cruciaal internationale steun was om hun stad te beschermen. “Van de honderd raketten die op onze stad werden afgevuurd, konden dankzij antiraketsystemen 95 worden onderschept. Dit redde talloze levens.”

Een onzekere toekomst

Hoewel de Oekraïense vluchtelingen zich in Byala veilig voelen, blijft hun toekomst onzeker. Ze blijven hopen op vrede, zodat ze terug kunnen keren naar hun huizen in Oekraïne. Tot die tijd blijven ze in Byala, waar ze proberen een nieuw leven op te bouwen en hun kinderen een zo normaal mogelijke opvoeding te geven.

De gemeenschap in Byala blijft hen ondersteunen, maar de vraag hoe de oorlog zal eindigen blijft onbeantwoord. “We weten niet hoe dit zal eindigen,” zei een van de vluchtelingen. “Maar we hopen dat het snel voorbij zal zijn, zodat we naar huis kunnen.”

Kracht van solidariteit benadrukt

Dit bezoek onderstreepte de kracht van solidariteit in tijden van crisis. De inspanningen van de lokale gemeenschap in Byala, ondersteund door het EU-cohesiebeleid, hebben geholpen om vluchtelingen niet alleen onderdak te bieden, maar ook een gevoel van hoop en stabiliteit in een onzekere tijd.