Turkse invasie in Zuid-Koerdistan: Land verwoest, duizenden op de vlucht

Humanitaire crisis verergerd door internationale stilte

Gepubliceerd op: 19 juli 2024

Op 15 juni 2024 lanceerde het Turkse leger een grootschalige offensief in Zuid-Koerdistan (noordelijk Irak), wat een nieuwe escalatie betekent ten opzichte van eerdere operaties. Sinds het begin van deze nieuwe aanvalsgolf heeft Turkije 381 bombardementen uitgevoerd, waarbij meer dan 68.000 hectare landbouwgrond in vlammen is opgegaan (stand 15 juli 2024).

Lege dorpen en ontheemde families

Negen dorpen, waaronder zeven met een christelijke bevolking, zijn ontvolkt en 184 families zijn uit hun huizen verdreven. Rondom de strategisch belangrijke stad Amediye zijn momenteel talrijke troepen, zwaar materieel, tanks en artillerie gestationeerd. Bovendien zijn tien nieuwe Turkse militaire bases opgericht in de regio’s Amediye, Zaxo en Soran, waar ook controleposten zijn ingesteld om burgers, identiteitsbewijzen en voertuigen te controleren.

De Turkse aanval wordt ondersteund door de regerende Koerdische Democratische Partij (KDP), die politiek en economisch afhankelijk is van Ankara. De centrale regering van Irak heeft nog geen duidelijke positie ingenomen over de invasie en schending van de Iraakse soevereiniteit en het internationale recht.

Internationale reactie blijft uit

Ondanks dat de invasie door NAVO-lid Turkije in strijd is met het internationaal recht, wordt deze grotendeels genegeerd door Europese politici en de westerse media. De Verenigde Staten hebben Turkije feitelijk een “groen licht” gegeven. De inzet van tanks en de bouw van nieuwe militaire bases wijzen op een langdurig annexatiebeleid door Turkije, met meer dan 110 militaire bases tot 35 kilometer binnen Iraaks grondgebied.

Oproep tot internationale actie

Het niet oplossen van de Koerdische kwestie heeft Turkije in een impasse gebracht. Het Koerdische Nationale Congres roept daarom op tot druk op Turkije om onderhandelingen te starten met Koerdische leider Abdullah Öcalan voor een politieke oplossing en stabiliteit in de regio. De internationale gemeenschap moet onmiddellijk handelen om verder bloedvergieten te voorkomen.