Diksmuide vecht tegen financiële verstikking: stadskas krimpt van 19 miljoen naar 1,1 miljoen op twee jaar

Diksmuide, 3 juli 2025

Begin 2023 pronkte Diksmuide nog met een gezonde stadskas van 19,4 miljoen euro. Vandaag rest amper 1,1 miljoen – een verbijsterende neerwaartse spiraal die het stadsbestuur dwingt tot financiële noodgrepen. De achtste wijziging van het meerjarenplan onthult hoe recordinvesteringen én dreigende nationale hervormingen de West-Vlaamse stad in de tang nemen.

Vrije val van de reserves

De cijfers lezen als een medisch dossier in rood. Eind 2019 noteerde Diksmuide nog een robuust beschikbaar budgettair resultaat van 14,5 miljoen euro. Voor eind 2025 wordt dit geraamd op slechts 1,8 miljoen – de laagste stand in een decennium. De vrije val zette in na 2023, toen de kasreserve nog 20,9 miljoen bedroeg. “We pompten 27,2 miljoen in de stad dit jaar, bijna het dubbele van 2024,” licht een insider toe. “Maar die investeringen bijten zich nu vast in onze financiële slagaders.”

De Publi-T-illusie

Een ogenschijnlijke meevaller bleek een boekhoudkundige spiegel. Toen distributienetbeheerder Fluvius-West in 2025 Publi-T-aandelen verkocht aan de Vlaamse Energieholding, stroomde er 4,4 miljoen euro interimdividend binnen. Maar die luchtbel klapte meteen: de stad moest het volledige bedrag inruilen voor EFIN-aandelen. “Netto-effect: nul,” verzucht een gemeenteraadslid. “Het kunstje gaf onze autofinancieringsmarge wel ademruimte – die sprong van 1,8 miljoen naar 6,2 miljoen. Maar dat is tijdelijke zuurstof.”

Drieluik van dreiging

Terwijl de investeringskraan dichtslaat – van 27 miljoen in 2025 naar 1,9 miljoen in 2027 – dienen zich drie existentiële risico’s aan. De pensioentijdbom tikt het luidst. Waar de pensioenlasten in 2023 nog ruim onder de loonmassa bleven, slaat de balans in 2026 om: de vergrijzing eist haar tol. “Tegen 2030 verdubbelen onze bijdragen aan het gesolidariseerd pensioenfonds tot één miljard euro voor Vlaanderen,” klinkt het somber. “Dat is geen prognose, maar een ijzeren wetmatigheid.”

Ook de sociale zekerheid wordt een financiële molensteen. Sinds de beperking van werkloosheidsuitkeringen schoot het aantal leefloners in 2024 met 9,1% omhoog – de hoogste stijging sinds 2012. “We zagen de uitgaven voor individuele hulpverlening dit jaar al met 271.000 euro stijgen,” wijst een ambtenaar op pagina 15 van het rapport. “En dat is nog maar het begin.”

De derde dreiging komt uit Brussel. De federale belastinghervorming zal tegen 2030 een gat van 5,6% slaan in de gemeentelijke personenbelasting. Voor Diksmuide alleen al betekent dit een half miljoen euro minder inkomsten. “Vorig jaar haalden we nog 45,1 miljoen binnen aan belastingen,” relativeert een financieel expert. “Maar die buffer verdampt als we de federale kortingen moeten opvangen.”