Een jaar na de ontvoering: de aangrijpende oproep van een vader

7 oktober 2024

Op maandag 7 oktober 2024 vond in Brussel een bijzondere persbijeenkomst plaats, georganiseerd door EIPA. Alon Nimrodi, vader van de ontvoerde Israëlische soldaat Tamir Nimrodi, deelde zijn emotionele verhaal, precies een jaar na de ontvoering van zijn zoon door Hamas-militanten. De bijeenkomst vond plaats nabij Place Jourdan in hartje Brussel.

Corporaal Tamir Nimrodi, een onderofficier voor educatie, werd op 7 oktober 2023 ontvoerd bij de Erez-overgang. Samen met twee van zijn vrienden, sergeant Nick Beiser en korporaal Ron Sherman, werd hij meegenomen. Nick en Ron kwamen tragisch om het leven tijdens hun gevangenschap. Hun lichamen werden teruggebracht naar Israël in december 2023. Tamir’s lot blijft echter onzeker. Sinds de publicatie van schokkende beelden van zijn ontvoering door Hamas, is er geen enkele informatie over zijn verblijfplaats naar buiten gekomen.

Tijdens de persbijeenkomst deelde Alon Nimrodi het verhaal van zijn zoon, een jongeman die op die noodlottige dag vrijwillig op de basis bleef om een vriend te helpen. Met veel emotie vertelde hij hoe Tamir, een liefhebber van technomuziek en met een grote passie voor onderwijs, nog steeds in de harten van zijn familie en vrienden leeft. De bijeenkomst benadrukte de pijn en het verdriet dat zijn familie al een jaar met zich meedraagt, terwijl de internationale gemeenschap wordt opgeroepen om Tamir’s vrijlating te bepleiten.

Naast de persbijeenkomst in Brussel, nam Alon Nimrodi deel aan een herdenkingsceremonie in de Grote Synagoge van Brussel ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de 7 oktober-aanval. Ook ontmoette hij militaire attachés en bezocht hij het Europees Parlement om zijn pleidooi voort te zetten voor zijn zoon en alle anderen die slachtoffer zijn van het conflict.

Help ons hem terug te halen: vader van ontvoerde Israëlische soldaat roept op tot internationale actie

Tamir: een jong leven gekidnapt op 7 oktober 2023

Op 7 oktober 2023 veranderde het leven van de familie van Tamir, een 18-jarige Israëlische soldaat, voorgoed. Tamir, die nog maar net zijn militaire dienstplicht was begonnen, werd samen met twee vrienden, Ron Shan en Nicker, ontvoerd door Hamas tijdens een aanval. Terwijl zijn vrienden tragisch omkwamen, blijft het lot van Tamir een groot mysterie. Het enige teken van leven dat zijn familie heeft ontvangen, is een video die Hamas kort na zijn ontvoering vrijgaf. Sindsdien leven zijn ouders en zussen in een ondragelijke onzekerheid over zijn welzijn.

In de video was te zien dat Tamir nog op zijn voeten stond, ogenschijnlijk in goede gezondheid op het moment van zijn ontvoering. Maar daarna is elk contact met hem verbroken, en hebben noch de Israëlische inlichtingendiensten, noch andere bronnen verdere informatie kunnen verschaffen over zijn status. Het enige wat overblijft, is de angst en onzekerheid die dag en nacht aanwezig is in het leven van zijn familie.

Een vader die alles heeft opgegeven: “Mijn enige taak is om hem terug te halen”

Sinds de ontvoering van zijn zoon heeft Tamir’s vader zijn normale leven opzij gezet. Hij stopte met werken, zegde zijn baan op en wijdde al zijn tijd aan één missie: het terughalen van zijn zoon en de andere gijzelaars die in de greep van Hamas zijn. “Ik heb alles opgegeven om dit te doen. Mijn enige taak is om hem en alle andere gijzelaars terug te halen naar huis,” zegt hij vastberaden, terwijl hij de pijn en uitputting nauwelijks kan verbergen.

Tamir’s vader beschrijft zijn zoon als een jongen met diepe morele waarden. “Tamir geloofde in vriendschap, behulpzaamheid en het vermijden van geweld. Hij was een vriendelijke en integere jongeman, geliefd door iedereen die hem kende. Hij was een echte vriend, iemand die altijd klaar stond om anderen te helpen en nooit iemand pijn zou doen,” vertelt hij met een mengeling van trots en verdriet. Deze waarden komen ook terug in een klein notitieboekje dat Tamir op zijn legerbasis achterliet. Daarin stonden enkele kernwaarden van zijn leven opgeschreven: vriendschap, succes, anderen helpen en nooit iemand kwaad doen.

Het internationale podium: oproep aan Europa en de wereld om niet stil te blijven

De vader van Tamir heeft inmiddels talloze pogingen ondernomen om internationale steun te mobiliseren. Hij heeft ontmoetingen gehad met verschillende hooggeplaatste leiders, waaronder de premier van België en de president van de Europese Commissie. Zijn boodschap is altijd dezelfde: de internationale gemeenschap moet in actie komen om de gijzelaars vrij te krijgen. Volgens hem is er te weinig gedaan om Hamas onder druk te zetten en hadden landen zoals Duitsland en de Verenigde Staten veel meer kunnen doen.

“Ik roep Europa en de rest van de wereld op om hun ogen niet te sluiten voor wat er gebeurt. We staan aan de frontlinie in de strijd tegen terreur. Israël vecht niet alleen voor zichzelf, maar ook voor de rest van de wereld. Het is tijd dat Europa zijn verantwoordelijkheid neemt en zich bij ons aansluit in deze strijd,” aldus de vader van Tamir. Hij verwijt vooral Turkije, een NAVO-lidstaat, dat het onvoldoende maatregelen heeft genomen om de financiële steun aan Hamas stop te zetten. “Turkije speelt een dubieuze rol in deze kwestie. Ze geven geld aan Hamas, maar niemand grijpt in. Europa heeft de macht om Turkije onder druk te zetten, maar het lijkt alsof ze hun ogen sluiten.”

De gijzelaars in gevaar: elke dag telt

De zorgen van Tamir’s familie worden alleen maar groter naarmate de tijd verstrijkt. Recente rapporten wijzen erop dat de omstandigheden voor de gijzelaars in Gaza snel verslechteren. “We horen dat hun situatie steeds slechter wordt. Ze hebben niet de nodige voorzieningen, en elke dag telt. We maken ons zorgen over hun gezondheid en of ze deze omstandigheden kunnen overleven,” zegt zijn vader. De onzekerheid weegt zwaar op de familie, en de druk op internationale leiders om actie te ondernemen groeit met de dag.

“Er is geen tijd te verliezen,” benadrukt hij. “We hebben hulp nodig, niet alleen uit Israël, maar ook uit Europa en de rest van de wereld. Deze gijzelaars moeten zo snel mogelijk terug naar huis. We kunnen niet blijven toekijken hoe hun situatie verergert.”

De morele waarden van Tamir: een jongen vol hoop en vriendschap

Tamir was een jongen vol leven, met een liefde voor wetenschap, geschiedenis en de bijbel. Hij was autodidact en leerde de meeste dingen op eigen kracht, zonder veel boeken open te slaan. Maar meer dan zijn intelligentie, was het zijn vermogen om vrienden te maken en anderen te steunen wat hem uniek maakte. Hij had net voor zijn ontvoering een grote groep vrienden om zich heen verzameld en was altijd een steunpilaar voor degenen die hem nodig hadden.

Zijn vader vertelt dat hij vaak berichten ontvangt van vrienden en collega-soldaten van Tamir, die hem vertellen hoe Tamir hen heeft geholpen op moeilijke momenten. “Ze vertellen me dat hij altijd klaar stond om een luisterend oor te bieden of om iemand te troosten als dat nodig was. Hij was meer dan alleen een vriend; hij was een steun en toeverlaat voor velen.”

Een jaar voor zijn ontvoering, tijdens de Joodse Nieuwjaarsviering, had Tamir aan zijn vrienden en leraren verteld dat hij op dat moment het beste deel van zijn leven beleefde. Hij genoot van zijn tijd in het leger, waar hij zich omringd voelde door vrienden die hem dierbaar waren.

Een familie in rouw, maar vol hoop: “We geven niet op”

Tamir’s zussen, Mikah en Amit, hebben ieder op hun eigen manier met de verdwijning van hun broer te maken. Zijn jongste zus, Amit, is zeer actief in de strijd om de gijzelaars terug te krijgen. Ze neemt deel aan interviews, demonstraties en andere publieke evenementen om de aandacht op hun zaak te vestigen. Maar ondanks hun inzet, blijft het moeilijk om met de situatie om te gaan.

“We hebben net de feestdagen gevierd, maar het is verschrikkelijk om dit zonder Tamir te doen. Ons gezin is gebroken zonder hem. Het voelt alsof een deel van ons hart ontbreekt,” vertelt zijn vader. Voor het gezin is de onzekerheid ondraaglijk, maar ze blijven hopen op een hereniging. Ze geloven dat Tamir, waar hij ook is, sterk zal blijven en dat hij op een dag weer veilig thuis zal zijn.

Internationale druk en solidariteit: “We moeten samenwerken”

De vader van Tamir roept niet alleen op tot actie vanuit Europa en de Verenigde Staten, maar ook tot samenwerking tussen landen die gijzelaars hebben verloren aan Hamas. Hij benadrukt het belang van een verenigd front om druk uit te oefenen op Hamas en hun internationale financiers. “Er zijn gijzelaars uit Duitsland, de Verenigde Staten, India, Thailand en Nepal. Maar elk land lijkt zijn eigen weg te gaan. We moeten samenwerken. Samen staan we sterker en kunnen we meer bereiken.”

Volgens hem is er een gebrek aan coördinatie tussen de Europese landen, en dat moet veranderen. “Er zijn verschillende Europese ambassadeurs die zich bezighouden met hun eigen gijzelaars, maar ze werken niet samen. Als we een sterke groep vormen, kunnen we meer druk uitoefenen. Het is tijd dat we als één front optreden.”

Een harde boodschap voor de wereldleiders: “Sta aan onze kant in de strijd tegen terreur”

Tijdens een ontmoeting met de president van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, benadrukte Tamir’s vader het belang van internationale samenwerking in de strijd tegen terreur. “Israël staat aan het front. Wij zijn de barrière tussen terreur en Europa. Als Europa niet met ons samenwerkt, kunnen ze de gevolgen ondervinden,” waarschuwde hij.

Zijn boodschap aan de wereld is duidelijk: het is tijd om samen op te staan tegen de dreiging van terreur. “Sluit je ogen niet voor wat er gebeurt. Dit gaat niet alleen over Israël. Dit gaat over ons allemaal. Laten we samenwerken om deze gijzelaars terug te brengen en de wereld veiliger te maken.”