De toekomst van de IJzerbedevaart: een oproep tot erkenning en rechtvaardigheid

Diksmuide, 1 september 2024 – Honderd jaar na de vijfde IJzerbedevaart roept Paul De Belder, voorzitter van het IJzerbedevaartcomité, op tot de erkenning van de bedevaart als immaterieel erfgoed. Tijdens zijn toespraak, gehouden onder de historische Vredestoren, blikte hij terug op een eeuw van Vlaamse strijd en verwees naar de blijvende relevantie van de boodschap van vrede, vrijheid en gelijkheid in een geglobaliseerde wereld.

Erkenning voor de IJzerbedevaart als immaterieel erfgoed

In 2027 zal de honderdste bedevaart plaatsvinden, een indrukwekkend bewijs van de continuïteit en blijvende betekenis van deze herdenking. De Belder pleit voor erkenning van de bedevaart als immaterieel erfgoed, verwijzend naar de erkenning van de crypte als Unesco-werelderfgoed. De oproep is meer dan symbolisch; het is een erkenning van de blijvende inzet voor vrede en gelijkheid, waarden die de kern vormen van de IJzerbedevaart.

De Belder benadrukte dat, ondanks veranderende tijden en aangepaste thema’s, de kern van de IJzerbedevaart dezelfde blijft. De historische strijdkreten “Nooit meer oorlog” en “Gelijkberechtiging” resoneren nog steeds, niet alleen in Vlaanderen, maar wereldwijd. Deze waarden worden vandaag herhaald in een modernere context, waarbij de nadruk ligt op het bestrijden van ongelijkheden, zowel in Vlaanderen als internationaal.

Lionel Vandenberghe: de architect van een nieuw Vlaanderen

De toespraak bevatte ook een eerbetoon aan Lionel Vandenberghe, voormalig voorzitter van het IJzerbedevaartcomité, die afgelopen jaar overleed. Vandenberghe speelde een cruciale rol in het moderniseren van de bedevaart en het verschuiven van de focus van pure Vlaamse autonomie naar een inclusiever Vlaanderen. Zijn nalatenschap wordt gezien in de voortdurende inspanningen voor een sociaal-rechtvaardig en inclusief Vlaanderen, een boodschap die vandaag de dag nog steeds centraal staat.

De Belder bekritiseerde ook de huidige politieke situatie in België, specifiek de houding van Georges-Louis Bouchez, die volgens hem de noodzakelijke fiscale hervormingen blokkeert. Dit zou volgens De Belder een gemiste kans zijn om Vlaanderen verder te emanciperen en de ongelijkheden in de samenleving aan te pakken. De Vlaamse regering krijgt nu de kans om te bewijzen dat de Belgische constructie zelf het probleem is, door te werken aan een meer rechtvaardige en inclusieve samenleving.

Oorlog en vrede: een uitdaging

Tot slot besteedde De Belder aandacht aan de huidige mondiale conflicten, met een oproep tot diplomatie en preventie in plaats van militarisering. Hij benadrukte dat vrede meer betekent dan enkel het afzien van geweld; het vraagt om het aanpakken van onrechtvaardige structuren die vaak de oorzaak zijn van conflicten. De situatie in Palestina en Oekraïne werd genoemd als schrijnende voorbeelden van de dringende noodzaak tot een rechtvaardige oplossing.